Κάθε εικόνα αποτελεί αντικείμενο σεβασμού και συνδέεται άρρηκτα με τη θρησκευτική και λατρευτική ζωή τόσο του κάθε Χριστιανού ξεχωριστά όσο και της ίδιας της Εκκλησίας.
Πολλοί είναι αυτοί που αντιμετωπίζουν τις εικόνες ως απλά έργα τέχνης – θαυμάζουν την τεχνοτροπία, τα χρώματα, την παραστατικότητα των μορφών. Και σταματούν εκεί. Ίσως να μην έχουν άδικο. Είναι πράγματι έργα τέχνης, πέρα όμως από Τέχνη- οι εικόνες για κάθε Χριστιανό είναι η πραγματική αποκάλυψη του προσώπου του Θεού. Είναι η έκφραση και η αποτύπωση της ΑΛΗΘΕΙΑΣ . (Και τι εννοούμε λέγοντας αλήθεια; ) ότι δηλαδή ο Θεός σαρκώθηκε! Ο άπειρος και αχώρητος Θεός συνάντησε την πεπερασμένη ανθρώπινη φύση και μας φανερώθηκε! Μέσω των ορθοδόξων εικόνων γίνεται ορατό το πρόσωπο του Κυρίου ( με την ανθρώπινη μορφή του)
Η θεολογική και παιδαγωγική αξία των εικόνων είναι αδιαμφισβήτητη. Αφενός, η τιμητική προσκύνησή τους συνιστά ομολογία πίστεως και έκφραση της αλήθειας ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος έτσι ώστε να μπορέσουμε εμείς να γίνουμε ‘’κατά χάριν΄΄θεοί. Μέσω αυτών οδηγούμαστε στον επουράνιο κόσμο του Θεού- πατέρα, των αγγέλων και των αμέτρητων αγίων. Αφετέρου, η ύπαρξή τους σε Εκκλησίες και σπίτια συνιστά απόδειξη ότι είναι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής ζωής του Χριστιανού. Ακόμη και άνθρωποι με στοιχειώδεις γνώσεις γραμματικής και ορθογραφίας, αντικρίζοντας μια οποιαδήποτε εικόνα μπορούν να συλλάβουν το μήνυμα που αυτή στέλνει. Θα μπορούσαμε να τις παρομοιάσουμε εύλογα με έναν καθρέφτη που αντανακλά την πνευματική ζωή της ζώσης Εκκλησίας. Είναι η θεολογία που εκφράζεται με σχήματα και χρώματα και εύγλωττα αποκαλύπτει την παρουσία του Θεού στη ζωή μας.
Οι εικόνες είναι ιερές και ενίοτε θαυματουργές. Χαρακτηρίζονται ως ιερές καθώς αποτυπώνουν μορφές που μας ανάγουν στον επουράνιο κόσμο και αποτελούν μέσο για να έρθει ο πιστός σε επαφή με το Θεό. Και γι’ αυτό το λόγο τις τιμούμε. Επίσης, κάποιες από αυτές είναι και θαυματουργές . Ωστόσο, πρέπει να γίνει κατανοητό πως θαυματουργούν εξαιτίας της πίστης του προσώπου που ικετεύει ενώπιον τους και της θείας χάριτος που επιτρέπει ο Θεός να απορρέει από αυτήν.
Είναι διαδεδομένη συνήθεια- ακόμη και όταν η πίστη μας είναι χλιαρή- να δωρίζουμε σε αγαπημένα πρόσωπα εικόνες. Γιατί; Γιατί θέλουμε οι τοίχοι του σπιτιού μας να διακοσμούνται από σοβαρές ή θλιμμένες μορφές; Άγιοι των Γραικών. Έτσι αναφέρονται σε πολλά βιβλία λογοτεχνίας στη Δύση. Άγιοι που σε μαγνητίζουν με το βλέμμα τους και την ίδια στιγμή γαληνεύουν την ψυχή. Άγιοι που τους κοιτάς στα μάτια και ενδόμυχα γνωρίζεις ότι η προσευχή σου εισακούστηκε. Αυτούς τους Αγίους θέλουμε. Αυτούς επιζητούμε. Σ’ αυτούς προστρέχουμε όταν δεν έχουμε από που αλλού να ζητήσουμε βοήθεια. Σ’ αυτούς κάνουμε τάματα. Αυτούς παίρνουμε μαζί μας στην ξενιτιά, στην εξορία. Αυτούς βάζουμε μπροστά σε οποιοδήποτε κίνδυνο. Γιατί; Γιατί βαθιά μέσα μας πιστεύουμε πως είναι μαζί μας, πως θα μας βοηθήσουν, θα μας προστατέψουν, θα μας στηρίξουν.
Άγιοι των Γραικών….Άγιοι της Οικουμένης
